TNN - jaargang 120, nummer 3, juni 2019
drs. M.E. de Bruin , dr. J.A.F. Koekkoek , dr. L.C.J. te Boome , prof. dr. M.J.B. Taphoorn
Temozolomide is een oraal alkylerend chemotherapeuticum en de meest gebruikte vorm van chemotherapie bij patiënten met hersentumoren. Het wordt beschouwd als een middel met een relatief gunstig bijwerkingenprofiel. Door de doorgaans korte mediane overleving van patiënten bestaan er weinig gegevens over de late bijwerkingen, maar ernstige hematologische toxiciteit op lange termijn komt voor. In dit artikel wordt een patiënte beschreven met temozolomide-geassocieerde acute myeloïde leukemie na behandeling van hersenmetastasen van een melanoom. Temozolomide wordt in toenemende mate gebruikt bij patiënten met een langere overleving, waardoor frequenter late complicaties van deze behandeling zullen worden gezien.
(TIJDSCHR NEUROL NEUROCHIR 2019;120(3):107–10)
TNN - jaargang 119, nummer 5, oktober 2018
drs. W.P.J. van Oosterhout , A.M. Ruiter , C.S.M. Straathof , dr. J.A.F. Koekkoek
In dit artikel worden aan de hand van twee casus de kliniek, pathogenese, diagnostiek, differentiaaldiagnose, behandeling en prognose besproken van de immuungerelateerde neurologische bijwerkingen van checkpointremmers, zoals anti-PD-1- en anti- CTLA4-therapie, die worden toegepast bij de behandeling van gemetastaseerd melanoom, niet-kleincellig longcarcinoom en heldercellig niercelcarcinoom.
Neurologische neveneffecten van checkpointremmers zijn relatief zeldzaam, moeilijk te diagnosticeren en potentieel levensbedreigend. De bijwerkingen kunnen optreden tijdens of na de therapie. Aanvullende diagnostiek is voornamelijk gericht op het uitsluiten van andere oorzaken. De behandeling bestaat uit tijdelijk onderbreken of staken van de antitumortherapie in combinatie met starten van immuunmodulerende behandeling. Desondanks kunnen neurologische bijwerkingen fataal zijn, of herstellen ze met restverschijnselen.
(TIJDSCHR NEUROL NEUROCHIR 2018;119(5):164–71)